Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2015

Η ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΟΔΗΓΗΣΕ ΣΤΗΝ ΔΙΠΛΗ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ!!!

Το ΣΥΣΤΗΜΑ …«σκότωσε» μητέρα και γιο!

Από τα πιο τραγικά παιχνίδια που μπορεί να παίξει η μοίρα είναι αυτό που συνέβη σήμερα το πρωί στη Χαλκίδα με μία μητέρα ανήμπορη να αντεπεξέλθει στην καθημερινότητα και να προσφέρει τα προς το ζην στον 30χρονο γιο της. Πρόκειται για την 63χρονη Αικατερίνη Αμπελιώτου και τον 30χρονο γιο της Μάριο-Αναστάσιο Μερσίνα, οι οποιοι σήμερα στις 9 το πρωί πήδηξαν από τον 5ο όροφο όπου βρισκόταν το διαμέρισμα όπου διέμεναν οι δύο τους τα τελευταία χρόνια.
Μία γυναίκα η οποία πάλευε για να της δώσουν την αναπηρική σύνταξη που έπαιρνε εδώ και χρόνια καθώς σύμφωνα με πληροφορίες αντιμετώπιζε σοβαρό αναπνευστικό πρόβλημα καθώς και άλλα προβλήματα υγείας.
Εξ αιτίας αυτών των προβλημάτων υγείας για πολλά χρόνια έπαιρνε αναπηρική σύνταξη σε μεγάλο ποσοστό. Η ίδια είχε περάσει επιτροπή πριν από 3,5 χρόνια και το ποσοστό αναπηρίας μειώθηκε κατά πολύ με αποτέλεσμα να της κόψουν την αναπηρική σύνταξη. Μάταια προσπαθούσε με κάθε τρόπο να βρει λύση στο πρόβλημα. Χτύπησε τις πόρτες δημοσιογράφων, γιατρών, πολιτικών. Καμία εξέλιξη. Είχε φτάσει σε σημείο να λέει στους γνωστούς της ότι θα πέσει από την Υψηλή Γέφυρα γιατί δεν άντεχε άλλο αυτή την κατάσταση.
Τον περασμένο Σεπτέμβριο με επισκέφτηκε στο γραφείο μου στο ΡΑΔΙΟ ΕΥΡΙΠΟΣ 90FM. «Δεν έχω που να πάω δεν ξέρω ποιος μπορεί να με βοηθήσει» μου είπε. Έκατσε και μου εξήγησε τα όσα περνούσε μαζί με άλλους ανθρώπους που ανεβαίνουν τον ίδιο Γολγοθά για τα αυτονόητα! Πώς μία αναπηρική σύνταξη από 67% μειώθηκε στα 50% και στη συνέχεια κάπου στο 35%; Δεν πήρε απάντηση από κανέναν. Χρόνια η πάθηση της και χωρίς να γιατρεύεται. Θύμα των Επιτροπών; Έτσι χαρακτήριζε τον εαυτό της. «Πώς είναι δυνατόν με παθήσεις που δεν γιατρεύονται να μου μειώνουν το ποσοστό; Πώς θα ζήσω εγώ και ο γιός μου τώρα;» μου είπε. Μία πρόταση που κάναμε πριν βγει στον αέρα για το θέμα, ήταν να επισκεφθεί ένα κοινό φίλο μας γιατρό για να μπορέσει να συζητήσει μαζί του το πρόβλημα. Ο ίδιος γνώριζε καλά την περίπτωση, αλλά ήταν μέλος και των επιτροπών συντάξεων.
Έτσι έφυγε από το γραφείο μου, με την πεποίθηση ότι θα βρεθεί μία λύση. Επέστρεψε μετά από ένα μήνα απογοητευμένη και μου είπε ότι κανένας δεν μπορεί να βρει λύση. Δεν ήθελε πλέον ούτε στο ράδιο να βγει και να δημοσιοποιήσει το θέμα. Μάλιστα φεύγοντας μου είπε. «Θα κάνω λίγο υπομονή ακόμη και αν δεν γίνει κάτι θα πηδήξω από την Υψηλή Γέφυρα… Έτσι δεν μπορώ να ζήσω!»
Της πρότεινα να της βρούμε μία δουλειά. Εκείνη δήλωνε ανήμπορη να εργαστεί λόγω των προβλημάτων υγείας.
Σήμερα το πρωί λίγο πριν πηδήξει στο κενό έγραψε ένα σημείωμα το οποίο άφησε πίσω της εξηγώντας τους λόγους που την οδήγησαν σε αυτή την κίνηση. Οι μοναδικοί άνθρωποι που ζούσαν το πρόβλημα μαζί της ήταν οι ιδιότητες του διαμερίσματος που ενοικίαζε. Ήταν εκείνοι που της συμπαραστέκονταν τα τελευταία 3,5 χρόνια που δεν έπαιρνε τη σύνταξη. Όχι μόνο δεν της ζητούσαν τα ενοίκια, αλλά της έδιναν και ότι μπορούσαν για να μπορεί να συντηρείται.
Ο θάνατος της άτυχης γυναίκας επήλθε ακαριαία. Ενώ ο 30χρονος γιος της υπέκυψε στο Νοσοκομείο της Χαλκίδας μία ώρα αργότερα.
Αυτό που πρέπει να προβληματίζει όλους είναι ότι στη θέση αυτής της γυναίκας βρίσκονται πολλοί συμπολίτες μας. Το θέμα με τις συντάξεις αναπηρίας είναι μία πληγή που συνεχώς ματώνει για όσους το ζουν από μέσα. Πώς είναι δυνατόν για ανίατες ασθενείς να μην δίδεται μία φορά το ποσοστό αναπηρίας και να ισχύει εφόρου ζωής; Είναι δυνατόν άνθρωποι με κομμένα άκρα να μπορέσουν να περπατήσουν; Και όμως αυτούς τους ανθρώπους παιδεύει αυτό το Κράτος Πρόνοιας καλώντας τους κάθε τρεις και λίγο να περάσουν από επιτροπές.

Ναι η Κατερίνα είχε αξιοπρέπεια!!! Δεν άντεξε άλλο να ζει σαν "επαίτης" σε μία Χώρα που η Μέριμνα και η Πρόνοια είναι άγνωστες λέξεις για τους πολίτες της.


ΠΗΓΗ:http://www.eviakosmos.gr/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου